Ραβέννικα

Μεσαιωνική πόλη, που βρισκόταν στην κοιλάδα του Σπερχειού. Μετά την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τους Φράγκους (1204) η Ρ. παραχωρήθηκε στον βασιλιά της Θεσσαλονίκης Βονιφάτιο Μομφερατικό. Στην πόλη συγκροτήθηκε σύνοδος (1209), στην οποία πήραν μέρος Φράγκοι ηγεμόνες και ιεράρχες, με σκοπό να επιλυθούν οι ακατάπαυστες έριδες και διαμάχες ανάμεσά τους και να διακανονιστεί ο τρόπος της καταπάτησης και αρπαγής των κτημάτων των μονών και ναών της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η σύνοδος αποφάσισε όπως όλες οι μονές και οι εκκλησιαστικές κτήσεις, από τα όρια της Θεσσαλονίκης έως την Κόρινθο, υπαχθούν στον Λατίνο πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης. Αποφάσισε επίσης να καταβληθεί από τον κλήρο έγγειος φόρος (το «ακρόστιχο» των Βυζαντινών). Οι αποφάσεις αυτές δεν εγκρίθηκαν από τον ηγεμόνα του Μορέως και τελικά δεν εφαρμόστηκαν.